Hallo iedereen,
Het is een tijdje geleden dat ik een blog geschreven heb maar er is dan ook een hoop gebeurd ;-).
Met Kyenta gaat alles super.
Ze is nu 4,5 maand en zo'n lekker wijfie.
Het is verschrikkelijk vrolijke meid, het is een lekker venijntje, ze zit nu al verschrikkelijk te vozen met de mannen en ze weet nu al iedereen om haar kleine vingertjes te winden kortom echt een meid!
Twee weken geleden zijn we ons rot geschrokken.
Ik ben na mijn bevalling 2x ongesteld geweest maar er zat nog geen regelmaat in.
Ivm borstvoeding mocht ik geen pil slikken dus gebruikte we condooms maar, er is toch ergens iets door heen geglipt want we zijn weer zwanger!
Omdat ik dacht dat ik zo ongeveer wel weer ongesteld moest worden en het gebeurde maar niet vertelde ik het aan Dave en hij zei o dalijk ben je weer zwanger dus ik zei nee joh dat kan toch niet.
De volgende dag zat ik maar te malen en bedacht ineens dat ik nog een test had liggen van de vorige keer.
Ik ben de test gaan zoeken en na even twijfelen en een aantal minuten doodsangst te hebben door staan heb ik het toch maar gedaan. Ik heb de test in de keuken gelegd en ben nog even wat dingen gaan doen en eigenlijk durfde ik niet te gaan kijken. Toen ik eindelijk de moed verzameld had en naar de test toe liep zag ik het direct er stond een kruis hij was niet heel duidelijk maar het stond er echt.
Ik raakte totaal in paniek en ik wist niet hoe ik het aan Dave moest vertellen.
Dave kwam thuis en ik heb het hem verteld en meneer ging gewoon lachen dat was echt de laatste reactie die ik had verwacht.
Twee dagen later sloeg de twijfel toe en ik dacht hoe gaan we dit allemaal voor elkaar krijgen.
Ik heb echt twee dagen gehuild.
Dave en ik hebben veel gepraat en we hebben besloten om er gewoon voor
te gaan!
Tuurlijk word het zwaar dat beseffen we ons best maar voor Kyenta is het
ook super leuk dalijk.
We hebben het mijn ouders verteld en die waren ook zo positief en ze staan altijd voor ons klaar net als mijn tante en schoonouders en de rest van onze GROTE familie dus, we hebben zat hulp als we het even niet trekken hahaha.
We zijn nu helemaal aan het idee gewend en we zijn super gelukkig!
Kyenta is 9 oktober 2009 geboren, Romey (Dave z'n zoon) 10 oktober 1996 en van ons garnaaltje ben ik rond 13 okober 2010 uitgerekend hahaha.
Ik heb van Kyenta een goede zwangerschap/ bevalling gehad en na de bevalling heb ik ook nergens last van gehad.
Nu zijn we bijna 8 weekjes zwanger en ik voel me super en het is ongelooflijk maar ik kijk zelfs uit naar de bevallin hahahah!
Mijn schoonvader werd 60 en hij nam al zijn kinderen + aanhang en de kleinkinderen mee naar Centerparcs.
We hebben een t-shirt laten bedrukken voor Kyenta met op de voorkant de tekst opa en oma opgelet want... en op de achterkant ik word een grote zus hoor ik net!
Toen we bij een weg restaurant gingen eten vroeg Dave aan mijn schoonmoeder of ze Kyenta d'r jasje uit wilde trekken ze las de tekst hard op maar ze had het nog niet echt door tot dat mijn schoonzusje zei (die ook zwanger is) neeeee echt waar ohhh gefeliciteerd!
Ze vielen nog net niet van hun stoel whahaha.
Het weekend ging super met Kyenta.
Ze heeft alleen maar gelachen en vond alles helemaal geweldig echt een super kind!
Ik had nooit kunnen dromen dat het moederschap zo geweldig zou zijn en dat het je zo intens gelukkig kon maken en nu mogen we nog zo'n wereld wonder op de wereld zetten!
Aanstaande donderdag krijgen we de eerste echo dus dan weten we hoe ver we echt zijn.
Ik kan niet wachten...... spannend.....
reacties (0)